Chciałem nazwać wpis słowem seriale. Stwierdziłem jednak, że większość z Was pomyśli, że mowa o numerach seryjnych programów tudzież gier. Bynajmniej, chodzi po prostu o popularne telewizyjne tasiemce.

Serial (ang. serial – seryjny) – periodyczna publikacja (np. komiks w odcinkach) lub audycja (np. słuchowisko radiowe). Istotą serialu jest udostępnianie go odbiorcom w odcinkach, w regularnych odstępach czasu. Termin ten najczęściej odnosi się do seriali telewizyjnych i telenowel.

Soap operas czy popularne telenowele, złoto dla przeciętnego Polaka choć nie tylko, przekleństwo dla znacznie mniejszej części społeczeństwa. „M jak miłość”, „Bold and Beautiful” (nie rozumiem intencji tłumacza, który przełożył tytuł jako „Moda na Sukces”) czy „Klan”. Telewizyjne zapychajki czasu, wciągające z pozoru historie opowiadające o życiu. Warte oglądania serie uczące nas jak postępować i jak żyć. Czy tak jest na prawdę? Subiektywnie krzyknę: Ależ nie!

Zaliczam się do grona osób gardzących telewizją, gdy zacznę żyć on my own w ogóle nie zaopatrzę się w teleodbiornik. Dlaczego zapyta przeciętny Polak? A dlatego właśnie, że trzymam się z dala od mainstreamowego gówna, tandety, pochłaniającej cenny wolny czas człowieka… A skoro o tandecie mowa warto poruszyć właśnie temat seriali telewizyjnych. W końcu nie istnieje nic IMHO gorszego w eterze, nic tak paczącego człowieka, co byłoby popularne na tak wielką skalę.

Jeszcze w gimnazjum mój polonista (szacunek dla pana K. mam ogromny) mawiał zawsze, iż telewizyjne odcinkowce niszczą światopogląd i zawężają horyzonty. Z upływem czasu obserwowałem jak wielki odsetek osób regularnie ogląda seriale i jak wpływa to na ich życie. Decyzje podejmowane pod wpływem obejrzanych odcinków „M jak miłość” lub wszechobecne opowieści cóż zdarzyło się w ostatnich odcinkach ulubionych odcinków… Szkoda pisać.

W porządku, raz na jakiś czas można włączyć telewizor i znaleźć coś wartościowego, ale nie oglądać codziennie smętną telenowelę. Seriale komediowe w nieznacznym stopniu rozumiem. W końcu tacy „Kiepscy” wyśmiewają idiotycznie skonstruowaną rzeczywistość, może w niezbyt mądrym stopniu, aczkolwiek przesłanie z nich można jakieś wysnuć. Co do telenowel, stanowiących jedynie rozrywkę nieintelektualną mam jednak podejście zamknięte. Brrrry, odrzuca mnie taka rozrywka.

Czy nie lepiej przeczytać jakąkolwiek dobrą książkę, posłuchać wartościowych podcastów, albo zwyczajnie poczytać wikipedię? Ludzie, ile czasu zabiera wam telewizor, ile czasu spędzacie oglądając seriale, które przez 30 minut cieszą oko, a następnie wylatują z głowy.

Ktoś powie – „Ale seriale są moją jedyną ucieczką od szarej rzeczywistości”. Muszę ze smutkiem przyznać, że osoba ta straciła chyba pomysły na pozytywne spędzanie wolnego czasu. Można go zapełnić chociażby słuchając ambitnej muzyki, ucząc się grać na dowolnym instrumencie… albo wybrać się na spacer ze znajomymi. Po co marnować nasz cenny czas, którego nigdy za wiele…

Kończę, bo szkoła mnie popędza, wypadałoby zrobić choć odrobinę prac domowych, nie zostawiać wszystkiego na długą przerwę.

p.s. Pozdrawiam fanów „M jak Miłość”;)
p.p.s. Jak w komentarzach zacznie się jakiś ruch to dziękuje za wszystkie obelgi;)