Cały dzisiejszy dzień miałem okazję spędzić na lubelskim konwencie fantastyki Falkon 2007, organizowanym jak zwykle przez Cytadelę Syriusza. Spotkałem tam więcej znajomych i osób mi bliskich niż przez ostatnie dwa miesiące. Co więcej dziś w końcu nastroiłem się pozytywnie do życia na kolejny długi okres czasu. Sobota, szkoda, że tylko ten dzień mogłem poświęcić na konwent. W tą, że sobotę wydarzyło się coś najlepszego, co mogło mnie spotkać od początku września. Naprawdę uwielbiam konwetnty! Chciałbym Wam opowiedzieć dlaczego…

1. Znajomi – spotkałem blisko 20 osób, których w większości nie widziałem od kilku miesięcy. Nieważne skąd ich znam, ważne, że mogę ich spotkać w tym właśnie pięknym miejscu, że akurat na WySPiE, gdzie w tym roku odbywał się Falkon, pojawili się tak liczni. Czy to ze starej szkoły, czy to z koncertu jakiegoś, czy to z kolonii, czy poznani przypadkowo w mieście – zawsze było miło ich powitać i wymienić kilka słów.
2. Pokazy – uczestniczyłem w trzech pokazach. Pokazie tańca irlandzkiego, „żywej” partii szachów i Fire Show. Tancerką była moja dobra znajoma, w Fire Show występowała kolejna moja dobra znajoma, a partia szachów była tak komiczna, a aktorzy tak dobrze wcielali się w swoje role, że oglądanie tego było przyjemnością. Uwieńczeniem dwóch ostatnich pokazów były dwie stare piosenki Nightwish’a. Najlepszego zespołu, który niegdyś był niepowtarzalny i wyjątkowy. Szkoda, że teraz jest już (w cudzysłowie) 10 takich Nightwish’ów albo i więcej, a nie ten jeden niepowtarzalny; ten, który powstał 10 lat temu w Kitee, w Finlandii…
3. Prelekcje – naprawdę zachwyciło mnie kilka wykładów. Dwa z nich dotyczyły generalnie życia, świadomości, podświadomości, fizyki i psychologii. Moje ulubione połączenie. Naprawdę miło było słuchać, gdy znani lubelscy naukowcy rozprawiają na tematy powiedziałbym, że bardziej widziane jako teologiczne przez szarego człowieka.
4. Atmosfera – coś wspaniałego. Setki pozytywnych ludzi, indywidualnych, otwartych. rozwiniętych i inteligentnych. Gdzie nie staniesz, wiesz, że otaczają cię naprawdę interesujące jednostki.
5. Mmmmm… – Kawa z automatów; niewyspani, „wczorajsi” ludzie; zamawianie pizzy, bardzo dobra muzyka, woda mineralna z podłogi palarni, uśmiechnięty Masierak z ojcem, Agata, Kaśka, opowieść o zniknięciu z Internetu „Złotej Polskiej Młodzieży„, ciemne kreacje niewiast, glanów co niemiara, syf na podłodze 'naszego’ pokoiku, opowieści Chomy o stężeniu tlenu i dymu wewnątrz palarni, pomarańczowa plakietka; bezwzględna pozytywność oraz świadomość, że niedługo skończy się coś co właśnie trwa i zostanie rzeczywistość przepełniona fizyką, wizytą w sekretariacie po załączniki do WSO na stronę mojego LO, lista „TODO” leżąca na moim biurku i zbliżająca się północ… Dziś, przynajmniej do 23⁰⁰ nie miałem ochoty wypowiedzieć słów „Vanitas vanitatum et omnia vanitas„, które często wypowiadam. Dziś nie było marności, było jej przeciwieństwo. Z resztą ta garstka zdjęć ukazuje choć odrobinę atmosfery;) Następnym razem na Falkonie spędzę nie dzień jeden, a trzy…

%

Hmm, widzę, że coś się mój blog coraz bardziej osobisty robi… A co do bloga jeszcze, to właśnie zaobserwowałem ładną, okrągłą liczbę na liczniku odwiedzin. Całkiem duża, dzięki czytelnicy!