Ada wyjechała, co prawda na drugi koniec Polski, aczkolwiek tam, gdzie przebywa, przeżywa zapewne miłe chwile, w których nie będę przeszkadzał. Co za tym idzie, pierwszy odcinek (tzn. odcinek zerowy, tzw. odc. pilotażowy) naszego, autorskiego podcastu ukaże się na początku września. Ostatnimi czasy często myślę nad audycją i wiem, że jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to moja aktywność blogowa może z lekka się zmniejszyć przez cudowny, nowy pomysł. Nagrywanie jest troszkę ciekawsze i bardziej treściwe, niż tworzenie wpisów niewielkiej długości. Nazwa podcastu pozostaje aktualnie w tajemnicy, mogę tylko powiedzieć, że jest chwytliwa i nieco dziwna, czego można było się zapewne spodziewać po Krzysiu i Adusi (w tym miejscu bez żadnych podtekstów proszę, gdyż nie są na miejscu).

Wracając z Bułgarii, w której miałem okazję przez ostatnie 2 tygodnie przebywać stwierdziłem albo raczej stwierdzono za mnie, iż nadchodzące lata mojego życia będą zapewne inne niż poprzedni, powiedzmy mój młodzieńczy żywot. Właśnie w tym roku przydałoby się zdecydować o mojej przyszłości, co nie jest mi zbyt na rękę. Jakoś to jednak będzie, więc zbytnio nie będę się nad sobą użalał.

Miałem napisać kilka słów o minionym wyjeździe, ale jak na razie nie mam zbyt wielu materiałów na wpis, oprócz kilku zdjęć, nie za dobrej jakości. Co do tych materiałów, to chciałbym opublikować „oświadczenie alkoholowe”, które napisałem po dość niechlubnym zajściu (ironizuję jak zwykle, ale oświadczenia aktualnie w ręce nie mam, więc nie podzielę się nim). Dziewczyną, która króluje na fotkach jest panna Dagmara, której życzę najlepiej całym sobą i szczerze ją pozdrawiam. Rzadko udaje mi się spotkać niezwykle interesujące osoby, do których ona się z pewnością zalicza.

Piszę dość chaotycznie, właściwie to wylewam z siebie myśli, niezbyt dobrze je redagując, gdyż zdaję sobie sprawę, że blog stał się w ostatnich czasach nieco martwy. Teraz podlinkować mogę do twórczości wiele razy polecanej w tymże miejscu, mianowicie do utworów jednoosobowego zespołu Completely Unprofessional, który planuje wydać w najbliższej przyszłości płytę. Może jakiś hojny czytelnik, zainteresowany osobą Martina Lechowicza, podaruje mu parę groszy na haracz dla państwa polskiego, które wydanie takiej płyty potrafi niezwykle utrudnić (taki wolny kraj, nie?).

Tymczasem idę skosztować kompotu owocowego.

Może jeszcze nie zakończę, bo chciałbym skierować kilka słów podziękowania do panny Ev, która właśnie zakomunikowała, że ma dla mnie prezent, a mianowicie płytę „Tales From the Elvenpath” zespołu Nightwish! Dziękuję panno Ev z całego krzysiowego serca :)

A na koniec takie przemyślenie.

koras: czasem żałuję, że nie znalazłem sobie hobby kolekcjonowania płyt CD
(21:39:48) koras: żyjemy w cholernej epoce empetrójek i takich tam pierdółek
(21:40:16) koras: mało osób słyszało teraz jakikolwiek album jakiegokolwiek zespołu w oryginalnej wersji
(21:40:24) koras: zawsze tylko te okrojone empetrójki

Całe szczęście, że utwory swoich ulubionych wykonawców znam z jedynych, prawdziwych wersji.

Cya :)