Otóż jako gitarzysta, któremu bardzo wiele brakuje, amator wręcz, choć są tacy, którzy mówią mi, że już i tak bardzo dobrze gram, postanowiłem napisać kilka porad dotyczących nagrywania swego brzdąkania na komputer. Są one całkowicie nieprofesjonalne, ale można wycisnąć dzięki nim całkiem niezłą jakość, a o to zwykle nam chodzi. Tak więc zapraszam do lektury, zakończonej moim nagraniem.

Zacznijmy od sprzętu. Nie wyobrażam sobie osoby nie mającej dobrego pieca, jeśli zabiera się za nagrywanie. To podstawowa sprawa, jak i z resztą gitara. Zacznijmy od nastrojenia. Najlepiej 'do flażoletów’, tak najdokładniej będzie chyba albo do stroika, ale większa satysfakcja samemu. Jedynie dźwięk 'e’ trza skombinować, albo stroić do kamertonu 'a’. Następnie odpalamy program do nagrywania. Audacity wystarczy, choć ja osobiście zaczynam stosować coraz częściej Cool Edit Pro 2.1, program idealny wtęcz do miksowania ścieżek. Musimy zaopatrzyć się także w mikrofon, nie żaden super jakiś, ludzie, naprawdę taki za 7 zł, najgorszy mikrofon wystarczy. Nie potrzeba lepszego, sam się o tym przekonałem. Czytaj więcej…

Przeglądając dziś linki przychodzące w panelu admina mojego bloga spostrzegłem coś od Lanooz. Po chwili zorientowałem się, że zostałem wytypowany do kolejnej zabawy toczącej się w polskiej blogosferze. Zasady są proste: wypisz 5 swoich nałogów i wkręć w zabawę 5 kolejnych osób. A więc zaczynam, oto moje 'nałogi’:

1. Muzyka – nie wyobrażam sobie życia bez muzyki w tle. Hmmm, może lepiej powiedzieć, że nie wyobrażam sobie życia bez muzyki Nightwish’a, ale ogólnie powiem o muzyce. Musi coś grać bo zwariuję. U mnie w domu komputer, na pokładzie Foobar2000, który cały dzień losuje kolejne to piosenki z olbrzymiej playlisty. Gdy wyjdę poza firewalla z pomocą przychodzi mp3 player i słuchawki. Jeśli nie ma tego to szukam sposobu na posłuchanie studenckiego radia Centrum (98.2fm). Rano budzę się powitany muzyką, zasypiam również słuchając muzyki, na chwilę przed zaśnięciem zdejmuję tylko słuchawki i odkładam playera, na najbliższą płaską powierzchnię.
2. Internet – Nie chodzi o to, iż jestem uzależniony od Internetu… Czytaj więcej…

Zaczynając od początku słowa wstępu z mojego ulubionego źródła.

OpenID – architektura rozproszonego uwierzytelnienia i dystrybucji tożsamości użytkowników w usługach webowych.

OpenID rozwiązuje problem dystrybucji składników tożsamości użytkownika (imię, nazwisko, email, adres itd) pomiędzy wieloma serwisami webowymi (sklepy internetowe, grupy dyskusyjne itd – w specyfikacji OpenID nazywanymi Consumer). Zamiast zakładać niezależne konta w każdym z serwisów, użytkownik zakłada jedno konto na serwerze OpenID, zapisując tam swoje dane osobowe i uzyskując identyfikator OpenID.

Co tu dużo mówić, rzecz niewiarygodnie wygodna. Jednym identyfikatorem logujemy się do wszystkich serwisów wspierających OpenID. Postanowiłem zainstalować pewną wtyczkę do mojego WordPress’a, aby i wam umożliwić używanie tej piekielnie przydatnej funkcji. Zainspirował mnie do tego Fanatyk, który właśnie u siebie na blogu użył tej wtyczki. Czytaj więcej…